Buttefly 88

Στον Αμαζόνιο ζουν συνήθως οι «Buttefly 88».

Δεν θα μπορούσαν να δηλώσουν το όνομά τους με πιο προφανή τρόπο...

Ο λόγος για τις πεταλούδες που φέρουν ~ στην κυριολεξία ~ την ονομασία «Butterfly 88», αφού το νούμερο 88 διαγράφεται στις φτερούγες τους.

Η επιστημονική τους ονομασία είναι Diaethria, ζουν συνήθως στον Αμαζόνιο και αποτελούν το πιο σπάνιο είδος της οικογένειας Callicorini. 

Και γιατί να μην είναι, άλλωστε.

Η «πεταλούδα 88» είναι μία από τις πιο εξωτικές του είδους της, με έντονες μαύρες ραβδώσεις και έντονες κόκκινες λεπτομέρειες που τραβούν τα βλέμματα.

Ζουν κυρίως σε δασώδεις περιοχές, στις όχθες ποταμών και στους κορμούς δέντρων, ενώ συχνά μπορεί να τις βρει κάποιος κοντά σε κατοικίες.

Μεταξύ άλλων είναι και πολύ δραστήριες, καθώς διαταράσσονται εύκολα και σπάνια εγκαθίστανται για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα σε ένα σημείο, αλλά σίγουρα επιστρέφουν ξανά στο ίδιο μέρος.

Οι ιθαγενείς του Αμαζονίου τις θεωρούν σημάδι καλοτυχίας και συνήθως εμπνέονται από τα χρώματα και τα σχέδια των φτερών τους στα φυλαχτά που φτιάχνουν. 

Κάποιοι μάλιστα, τις θεωρούν "θεόσταλτες".

Το μόνο βέβαιο είναι ότι, αποτελούν ένα μικρό «θησαυρό» των υποτροπικών δασών και των Άνδεων, απόδειξη του μεγαλείου της φύσης που συγκεντρώνεται σε τόσο μικρή «συσκευασία».

άρθρο από

http://www.newsbeast.gr/environment/arthro/512008/oi-petaloudes-me-ton-arithmo-88/

Απάλυνε τον Πόνο σου...

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας σοφός γέροντας δάσκαλος. 

Είχε βαρεθεί να ακούει τον μαθητή του να παραπονιέται συνεχώς έτσι μια μέρα αποφάσισε να τον στείλει να του φέρει λίγο αλάτι. 

Όταν εκείνος γύρισε πίσω, ο δάσκαλός του είπε να ρίξει μια γερή δόση σε ένα ποτήρι και μετά να το πιεί.

~ «Τι γεύση έχει;» ρώτησε ο δάσκαλος.

~«Πικρή» είπε ο μαθητής. 

Τότε ο δάσκαλος είπε στο νεαρό να πάρει άλλη μια χούφτα αλάτι και μετά να το ρίξει στην κοντινότερη λίμνη.

Ο μαθητής έκανε ότι του είπε. 

Έπειτα ο δάσκαλος του είπε να το δοκιμάσει, πίνοντας από το νερό της λίμνης και τον ξαναρώτησε τι γεύση έχει.

~ «Γεύση φρεσκάδας» απάντησε ο μαθητής.

~«Το αλάτι το ένοιωσες καθόλου;» ρώτησε ο δάσκαλος.

~«Όχι» απάντησε ο νέος.

Στο σημείο αυτό ο δάσκαλος έπιασε τα χέρια του μαθητή και του είπε: 

~«Ο πόνος στη ζωή είναι καθαρό αλάτι.

Η ποσότητα του πόνου παραμένει η ίδια. 

Όμως η ποσότητα της πίκρας που δοκιμάζουμε, εξαρτάται κάθε φορά από το δοχείο εκείνο, μέσα στο οποίο βάζουμε τον πόνο.

Έτσι, το μόνο πράγμα που έχεις να κάνεις, όταν υποφέρεις, είναι να διευρύνεις την αίσθηση των πραγμάτων…

..................................................................

Πάψε να είσαι το ποτήρι. Γίνε η λίμνη!»

Τριώδιο

Καλά Χριστούγεννα 🎄🌟

 🌟🎄🌟🎄🌟🎄🌟🎄🌟🎄🌟🎄🌟🎄🌟

Το διψασμένο περιστέρι

Ένα περιστέρι ήταν τόσο διψασμένο, ώστε πετούσε σαν τρελό εδώ κι εκεί για να βρει λίγο νερό.

Ξαφνικά, είδε σε κάποιο τοίχο ζωγραφισμένο ένα κανάτι και νόμισε πως είναι αληθινό.

Πήρε φόρα λοιπόν κι όρμησε να ξεδιψάσει με το νερό που τάχα ήταν γεμάτη η ζωγραφιά.

Φυσικά, έσκασε στον τοίχο και τραυματίστηκε θανάσιμα.

Λίγο πριν ξεψυχήσει, ψιθύρισε:

“Τι ατυχία κι αυτή! Απ' την πολλή μου δίψα, ξέχασα, το δύστυχο, πως υπάρχει και θάνατος”.

~~~~~~~~