Μια μέρα ο Ναστραδίν Χότζας γυρνούσε από το τζαμί καβάλα στο γάιδαρό του, ενώ πίσω του έρχοντας με τα πόδια μερικοί ιεροσπουδαστές του μεδρεσέ.
Μόλις ξεκίνησε, ο Ναστραδίν γυρίζεικαι κάθεται ανάποδα με το πρόσωπο προς τους μαθητές.
"Χότζα", των ρωτούν, "πώς πας έτσι; Γιατί δεν κάθεσε όπως όλος ο κόσμος;"
"Όχι", απάντησε ο Ναστραδίν.
"Δεν σάς γυρίζω τις πλάτες. Η ευγένεια απαιτεί να προχωρώ, όπως κάθομαι τώρα!"
