Η τύχη που ακολουθεί όποιον ανακαλύπτει
ένα τετράφυλλο τριφύλλι, αποτελεί παράδοση - πρόληψη που συναντάται σε πολλούς λαούς.
Πρώτοι φαίνεται να χρησιμοποίησαν τα τετράφυλλα τριφύλια οι Κέλτες, οι οποίοι έφτιαχναν με αυτά φυλαχτά και τους απέδιδαν την "δύναμη" να κρατούν τα κακά πνεύματα μακριά από όποιον τα φορούσε.
Για τους Κέλτες, όλα τα είδη των τριφυλλιών είχαν μαγικές ιδιότητες που τους βοηθούσαν να ελκύουν νεράϊδες και ξωτικά.
Στην χρήση των τετράφυλλων τριφυλλιών ως φυλαχτών, κατέφευγαν οι Δρυίδες, οι οποίοι αποτελούσαν την ανώτερη πνευματική τάξη των Κελτών.
Από αυτούς πήρε το όνομά της και η θρησκεία των Κελτών γνωστή ως Δρυιδισμός.
Ο βασικός τους ρόλος ήταν εκείνος του ιερέα, αφού οι Κέλτες θεωρούσαν πως ο κάθε Δρυίδης της φυλής μπορούσε να επικοινωνεί με τους Θεούς.
Με γνώσεις φιλοσοφίας, μαθηματικών, αστρονομίας αλλά και ιατρικής, οι Δρυίδες κατείχαν επίσης τη θέση του "θεραπευτή".
Οι τελετές του γίνονταν πάντα κοντά στη φύση με την χρησιμοποίηση φυτών και βοτάνων ως συμβόλων.
Στα πλαίσια αυτά το τετράφυλλο τριφύλλι, ήταν σύμβολο μεγάλης Τύχης, ενώ παράλληλα το το πράσινο χρώμα του ήταν συνδυασμένο με την Ελπίδα.
Στην πορεία των χρόνων, το σχήμα του "τυχερού" τριφυλλιού συνδέθηκε από πολλούς λαούς με εκείνο του σταυρού και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι, τα τετράφυλλα είναι σπανιότερα από τα τρίφυλλα, εξασφάλισαν στο μικρό φυτό την διαχρονική "μυστηριώδη" δύναμή του, που χαρίζει από γούρι μέχρι προστασία από το μάτιασμα!
