Στην επανάσταση του εικοσιένα, όπως και στην πολιορκία της Πόλης, μαζί με τους λαϊκούς πολεμούσανε πλήθος ρασοφορεμένοι, καλόγεροι, παπάδες και δεσποτάδες και τραβούσανε μπροστά με το σταυρό στο χέρι, κι από πίσω τους χίμιζε κλαίγοντας ο λαός, κι έψελνε:
Για της πατρίδος την ελευθερία
Για του Χριστού την πίστιν την αγίαν
Γι’ αυτά τα δύο πολεμώ
Μ’ αυτά να ζήσω επιθυμώ
Κι αν δεν τα αποκτήσω
Τι μ’ ωφελεί να ζήσω;
