Οι Καλικάντζαροι

Οι καλικάντζαροι είναι μαυριδεροί, τριχωτοί, με ουρά και μακριά χέρια.

Ζουν στα έγκατα της γης και με ένα μεγάλο πριόνι αγωνίζονται να κόψουν τον τεράστιο ξύλινο στύλο που κρατά στη θέση της τη γη.

Ο στύλος όμως είναι πολύ χοντρός και γι αυτό χρειάζεται μεγάλη και μακρόχρονη προσπάθεια.

Οι καλικάντζαροι ξετρυπώνουν στην επιφάνειά της από κάθε τρύπα.

Φοβούνται πολύ το φως και γι' αυτό τη μέρα κρύβονται. Βγαίνουν όμως από τους κρυψώνες τους τη νύχτα και πειράζουν τους ανθρώπους.

Μικρά και ευκίνητα, καθώς είναι, μπαίνουν στα σπίτια απ' όπου βρουν.

Από τις καμινάδες, τις κλειδαρότρυπες, τις χαραμάδες των πορτών και των παραθυριών.

Τους αρέσει να πλατσουρίζουν μέσα στα δοχεία που έχουν οι νοικοκυρές το λάδι..... 

 Η ονομασία Καλικάντζαροι προέρχεται από το επίθετο «καλός» και από το «κάνθαρος».

Cardinal Birds

http://www.focusonfacts.gr/index.php/diafora/291-voreios-kardinalios-northern-cardinal

"Εάν δεις ουράνιο τόξο ποτέ, καλό θα σε έβρει."

Μια από τις πιο γνωστές προλήψεις είναι η εξής:

Εάν δεις ουράνιο τόξο ποτέ, 

καλό θα σε έβρει. 

Ο θρύλος επιτάσσει πως

 στο τέλος του τόξου υπάρχει 

καλά κρυμμένος θησαυρός

 ανεκτίμητης αξίας!

Κάποτε, ένας άνθρωπος εξαπάτησε έναν καλικάντζαρο

και του αποκάλυψε το μέρος
όπου βρισκόταν ο θησαυρός 
και τα πολύτιμα πράγματά του.

Η κρυψώνα ήταν κάτω από ένα θάμνο 

σε ένα μεγάλο χωράφι, που περιβαλλόταν από άλλους παρόμοιους θάμνους. 

Δεν μπορούσε όμως να ξεθάψει
και να πάρει τίποτα χωρίς εργαλεία,
γιατί ο θησαυρός βρισκόταν θαμμένος βαθειά...

Έτσι, χρειάστηκε να πάει να φέρει
 ένα φτυάρι από το σπίτι του
 για να ξεθάψει το θησαυρό.

Φεύγοντας για να το φέρει, 
έδεσε μια κόκκινη κορδέλα στο θάμνο, 

για να μπορέσει γυρίζοντας να τον αναγνωρίσει, 
και έκανε τον καλικάντζαρο να του υποσχεθεί
 ότι δε θα την μετακινήσει.

Πεπεισμένος ότι ήταν πιο έξυπνος, 
από τον καλικάντζαρο και ότι είχε
εξασφαλίσει το χρυσό του,
 έφυγε για να φέρει το φτυάρι.

Όταν επέστρεψε, όμως, 

προς μεγάλη του απογοήτευση, 

αντίκρισε ότι το μικρό πλάσμα
είχε μεν κρατήσει την υπόσχεση 
να μη μετακινήσει την κορδέλα 
από το θάμνο με το θησαυρό, 
αλλά έκανε κάτι άλλο... 

Έδεσε μια κόκκινη κορδέλα 

σε κάθε άλλο θάμνο του χωραφιού!

 Πηγή:http://atlaswikigr.wetpaint.com/

Αργάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ

Η Εκκλησία στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζει 

τη σύναξη των Παμμέγιστων Aρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, 

καθώς και των υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων.

 Πηγή: Οι Αρχάγγελοι Γαβριήλ και Μιχαήλ: 

Τι γιορτάζουμε στις 8 Νοεμβρίου

Μια ιστορία για το θυμό και όχι μόνο…..

Κάποτε υπήρχε ένα δύστροπο μικρό αγόρι, που ήταν φοβερά πεισματάρικο, οργιζόταν συχνά και έσπαγε διάφορα αντικείμενα.

Μια μέρα ο πατέρας του, τό πήρε από το χέρι και τό οδήγησε στο φράχτη, στο πίσω μέρος του κήπου τους, λέγοντας:

«Γιε μου, από δω και στο εξής, κάθε φορά που θα εκνευρίζεσαι θα μπήγεις ένα καρφί στο φράχτη. Έτσι, ύστερα από λίγο, θα μπορείς να δεις πόσες φορές έχεις εκνευριστεί. Εντάξει;» 

Το παιδί σκέφτηκε:

«Τι έχω να φοβηθώ; Θα δοκιμάσω».

Ύστερα από αυτό κάθε φορά που θύμωνε έμπηγε ένα καρφί στο φράχτη και, όταν μια μέρα αργότερα πήγε να δει, ένιωσε λίγο ενοχλημένο:

«Ω, πόσα καρφιά! Ολόκληρος σωρός!»

Ο πατέρας του του είπε:

«Βλέπεις; Πρέπει να ελέγχεις τον εαυτό σου. Αν καταφέρεις να μη θυμώσεις για μια ολόκληρη μέρα, μπορείς να βγάλεις ένα από τα καρφιά στο φράχτη.

Το αγόρι σκέφτηκε:

«Αν θυμώσω μια φορά, θα πρέπει να μπήξω ένα καρφί, αλλά για να βγάλω ένα θα πρέπει να περάσω όλη τη μέρα χωρίς να οργιστώ. Αυτό είναι δύσκολο!» 
Κι όμως, για να βγάλει τα καρφιά, αναγκάστηκε να κρατά σταθερά τον εαυτό του υπό έλεγχο.

Στην αρχή το αγόρι δυσκολεύτηκε πολύ, αλλά με τον καιρό έβγαλε όλα τα καρφιά από το φράχτη και ξαφνικά αντιλήφθηκε ότι είχε μάθει να ελέγχει τον εαυτό του.

Πήγε χαρούμενο στον πατέρα του λέγοντας:

«Μπαμπά, έλα γρήγορα να δεις, δεν υπάρχουν πια καρφιά στο φράχτη κι εγώ δεν οργίζομαι πια».

Ο πατέρας πήγε μαζί με το αγόρι στο φράχτη και είπε με βαθυστόχαστη φωνή:

«Κοίτα, γιε μου, τα καρφιά στο φράχτη έχουν βγει όλα, αλλά οι τρύπες θα μείνουν εκεί για πάντα.

Κάθε φορά που οργίζεσαι με την οικογένειά σου, ο θυμός σου ανοίγει μια τρύπα στην καρδιά μας.

Όταν βγει το καρφί, μπορείς να ζητήσεις συγγνώμη, αλλά δεν μπορείς να κάνεις την τρύπα να εξαφανιστεί».

_______________________________________

Σκεφτείτε περισσότερο, 
ακούστε περισσότερα, 
δείτε περισσότερα, 

φανείτε συνετοί, 
στα λόγια και στις πράξεις σας.

Το όφελος θα είναι ότι θα μετανιώσετε λίγες φορές. 
Κανένας στον κόσμο δεν πουλάει φάρμακο για τις τύψεις.

Μόλις ένα άτομο αναγνωρίσει ότι έχει προβεί σε μια λανθασμένη πράξη, η πράξη αυτή είναι ήδη τετελεσμένη και δεν υπάρχει τρόπος να την επανορθώσει. 

"Ο γέρος και η ευτυχία ".....

Σ' ένα χωριό ζούσε ένας γέρος και θεωρούσε πως ήταν από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους του κόσμου. 

Όλο το χωριό τον απέφευγε. 

Πάντα ήταν σκυθρωπός, πάντα είχε παράπονα, πάντα με κακή διάθεση…

Όσο περισσότερο ζούσε, τόσο πιο πικρόχολος γινόταν, τόσο περισσότερο φαρμάκι είχαν τα λόγια του. 
Όμως μια φορά, όταν έγινε ογδόντα ετών, συνέβηκε το απίστευτο.

Η φήμη στιγμιαίως διαδόθηκε σ' όλο το χωριό:

"Ο γέρος είναι ευτυχισμένος, δεν παραπονιέται πια, χαμογελάει, άλλαξε και το πρόσωπό του, έγινε αγνώριστος".

Τότε μαζεύτηκε όλο το χωριό και ρώτησέ το γέρο:

- "Τι έγινε; Τι έπαθες;"

- "Τίποτα", απάντησε ο γέρος, "ογδόντα χρόνια προσπαθούσα να γίνω ευτυχισμένος και δε μου βγήκε.
Αποφάσισα λοιπόν και εγώ να ζήσω χωρίς ευτυχία. 
Γι' αυτό και είμαι ευτυχισμένος".

"Το μαγαζί της Αλήθειας"

"Ο άνθρωπος περπατούσε σ' εκείνα τα σοκάκια της επαρχιακής πόλης.

Είχε χρόνο και γι' αυτό κοντοστεκόταν για λίγο μπροστά σε κάθε βιτρίνα, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε πλατεία.

Στρίβοντας σε μια γωνία βρέθηκε άξαφνα μπροστά σε ένα ταπεινό κατάστημα που η ταμπέλα του ήταν λευκή.

Περίεργος, πλησίασε στη βιτρίνα και κόλλησε το πρόσωπο του στο κρύσταλλο για να καταφέρει να δεί μέσα στο σκοτάδι...

Το μόνο που φαινόταν ήταν ένα αναλόγιο μ' ένα χειρόγραφο καρτελάκι που έγραφε:

 "Το μαγαζί της Αλήθειας"

Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος.

Σκέφτηκε, ότι αν και διέθετε ανεπτυγμένη φαντασία, του ήταν αδύνατον να φανταστεί τί μπορεί να πουλούσαν. 

Μπήκε.

Πλησίασε την κοπέλα που στεκόταν στον πρώτο πάγκο και τη ρώτησε: 

"Συγνώμη. Αυτό είναι το μαγαζί της αλήθειας;"

"Μάλιστα κύριε. Τί λογής αλήθεια θέλετε; Αλήθεια μερική, αλήθεια σχετική, αλήθεια στατιστική, πλήρη αλήθεια;"

Ώστε, λοιπόν, πουλούσαν αλήθεια.

Ποτέ δεν είχε φανταστεί οτι ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο.

Να πηγαίνεις σ' ένα μέρος και να παίρνεις την αλήθεια, ήταν υπέροχο.

"Θέλω πλήρη αλήθεια" αποκρίθηκε ο άνθρωπος χωρίς ταλάντευση. 

"Είμαι τόσο απαυδισμένος από τα ψέματα και τις πλαστογραφίες" σκέφτηκε 

"Δε θέλω άλλες γενικεύσεις, ούτε δικαιολογίες, δε θέλω απάτες, ούτε κοροϊδίες."

"Απόλυτη αλήθεια" διόρθωσε.

"Μάλιστα κύριε. Ακολουθήστε με."

Η κοπέλα συνόδευσε τον πελάτη σ' ένα άλλο μέρος του καταστήματος και δείχνοντας έναν πωλητή με αυστηρό ύφος, είπε: "Ο κύριος θα σας εξυπηρετήσει."

Ο πωλητής πλησίασε και περίμενε τον πελάτη να μιλήσει.

"Ήρθα να αγοράσω την απόλυτη αλήθεια."

"Αχα. Συγνώμη, γνωρίζετε την τιμή;"

"Όχι. Πόσο κοστίζει;" αποκρίθηκε τυπικά.

 Στην πραγματικότητα ήξερε οτι θα πλήρωνε όσο όσο για να έχει όλη την αλήθεια.

"Για όλη την αλήθεια", είπε ο πωλητής "το αντίτιμο είναι οτι ποτέ πιά δε θα έχετε την ησυχία σας."

Ένα ρίγος διέτρεξε τη ράχη του ανθρώπου. Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι το κόστος θα ήταν τόσο υψηλό.

"Ε..ευχαριστώ... Συγνώμη..." ψέλλισε. 

Έκανε μεταβολή και βγήκε από το κατάστημα κοιτώντας το έδαφος.

Ένιωσε λίγο θλιμμένος, όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν ακόμα προετοιμασμένος για την απόλυτη αλήθεια, ότι ακόμα χρειαζόταν ορισμένα ψέματα για να βρίσκει ανάπαυση, ορισμένους μύθους και εξιδανικεύσεις για να καταφεύγει, ότι ήθελε κάποιες δικαιολογίες για να μην αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό...

"Ίσως αργότερα..." σκέφτηκε.

 ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ – JORGE BUCAY

Οι καλοί τρόποι....

Δίνοντας μαθήματα καλής συμπεριφοράς, ο Ναστραδίν Χότζας έλεγε στα παιδιά πως η καλή ανατροφή απαιτεί, όταν φτερνίζεται ο δάσκαλος, οι μαθητές να χτυπάνε παλαμάκια και να λένε:

~ Χαίρ ολά, Χότζα, χαίρ ολά!
(Με τις υγείες σου, δάσκαλε, με τις υγείες σου!)

Έτσι, όχι σπάνια, και οι μαθητές διασκέδαζαν χειροκροτώντας κι ο Ναστραδίν χαιρόταν.

Μια μέρα έπεσε ο κουβάς στο πηγάδι.

Ο Χότζας κατέβηκε να τον πάρει και μετά τα παιδιά τραβούσαν το σκοινί να τον βγάλουν.

Για κακή του μοίρα όμως, σαν έφτασε στο χείλος του πηγαδιού, χωρίς να θέλει φτερνίστηκε.

Μονομιάς ασυναίσθητα τα παιδιά αφήνουν το σκοινί και, συνηθισμένα καθώς ήταν, άρχισαν τα παλαμάκια, φωνάζοντας:

~ Χαίρ ολά, Χότζα, χαίρ ολά!

Το αποτέλεσμα ήταν να κατρακυλήσει ο δάσκαλος στο πηγάδι και να σπάσει κεφάλι και πόδια.

Όταν, σε κακά χάλια, τον έβγαλαν έξω, μουρμούρισε:

~Τι την ήθελα την ευγένεια;

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2014

Θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι χειρότερο

Ο Νασραντίν ερέθιζε συνεχώς τους φίλους του με την αιώνια αισιοδοξία του.
Όσο άσχημη κι αν ήταν μια κατάσταση, εκείνος έλεγε πάντοτε:

«Θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι χειρότερο.»

Για να τον θεραπεύσουν από αυτή του την ενοχλητική συνήθεια, οι φίλοι του αποφάσισαν να του στήσουν μια κατάσταση τόσο μαύρη, τόσο ζοφερή, που να μην μπορούσε ο Νασραντίν να βρει καμία ελπίδα σ' αυτήν.

Μια μέρα, ένας απ' αυτούς τον πλησίασε στο μπαρ και του είπε:

«Νασραντίν, άκουσες τι συνέβη στο Γιώργο; Χθες βράδυ, πήγε στο σπίτι του, βρήκε τη γυναίκα του στο κρεβάτι με έναν άλλο άντρα, τους σκότωσε και τους δύο κι ύστερα αυτοκτόνησε.»

«Τρομερό,» είπε ο Νασραντίν, 
«θα μπορούσε όμως να είχε συμβεί κάτι χειρότερο.»

«Τι στα κομμάτια θα μπορούσε να είχε συμβεί, που να ήταν χειρότερο απ' αυτό;»

«Αν είχε συμβεί προχθές, τώρα θα μπορούσα να είμαι εγώ ο σκοτωμένος.»

Γιορτή του Πατέρα ~ 15 Ιουνίου 2014

Πραγματικά πλούσιος είναι ο άντρας που έχει παιδιά που τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του, 
ακόμα κι όταν τα χέρια του είναι άδεια.

~ Ανώνυμος

Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας.

Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει “μπαμπάς”.

~ Ανώνυμος

Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας
μπορεί να κάνει για τα παιδιά του
είναι ν΄ αγαπάει τη μάνα τους.

~ Theodore M. Hesburgh

Όταν έλθει η εποχή που ένας άντρας αντιλαμβάνεται πως... μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα,
συνήθως έχει ο ίδιος ένα γιο που τον θεωρεί λάθος! 

~ Charles Wadsworth

Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν αληθινά ο πατέρας μου, 
αλλά ποιος θυμάμαι εγώ πώς ήταν.

~ Anne Sexton

Λάο Τσε - Στοχασμοί

Λάο Τσέ

(604-502 π. Χ.)

Χωρίς να βγεις από το σπίτι σου, μπορείς τον κόσμο να γνωρίσεις.
Χωρίς να δεις απ' το παράθυρο, μπορείς να ξέρεις τ' ουρανού το μυστικό.
Όσο μακρύτερα πηγαίνεις, τόσο λιγότερα γνωρίζεις.

Ο συνετός μαθαίνει χωρίς να ταξιδεύει, αναγνωρίζει δίχως να κοιτά, εργάζεται χωρίς να παρεμβαίνει.

* * *

Όποιος ξέρει τους άλλους έχει γνώση. 
Όποιος ξέρει τον εαυτό του έχει σοφία.

* * *

Ο κόσμος κερδίζεται απ' αυτούς που δεν ανακατεύονται στα γεγονότα και τα πράγματα. Αν επεμβαίνεις θ' αποτύχεις.

* * *

Εκείνος που ξέρει δε μιλάει. Εκείνος που μιλάει δεν ξέρει.

* * *

Να είστε προσεκτικοί με τις σκέψεις σας. 
Είναι η αρχή των πράξεων.

* * *

Η αιτία που η θάλασσα μαζεύει το φόρο υποτέλειας από εκατοντάδες ποτάμια, είναι το γεγονός ότι βρίσκεται πιο κάτω απ' αυτούς.
Το ίδιο και ο σοφός, τοποθετώντας τον εαυτό του χαμηλότερα από τους ανθρώπους, υψώνει το κύρος του και εισπράττει το φόρο τιμής.

* * *

Όταν πληθαίνει ο αριθμός των νόμων και των διαταγών, μεγαλώνει ο αριθμός των απατεώνων και πολιτικών.

* * *

Οι σωστές λέξεις δεν έχουν φινέτσα, οι λέξεις με φινέτσα δεν είναι σωστές.

* * *

Ω, δυστυχία! Είναι το αποκούμπι της ευτυχίας.
Ω, ευτυχία! Εκεί καραδοκεί η δυστυχία.

* * *

Οι μεγάλες υποθέσεις οπωσδήποτε ξεκινούν από κάποια μικροπράγματα.

* * *

Ο συνετός έχει ελεύθερο μυαλό, όμως δεν παραβλέπει τις ανάγκες των ανθρώπων. 
Φέρεται καλά και στους καλούς και στους κακούς, έτσι γεννιέται η καλοσύνη.
Προσφέρει ευκαιρία, τόσο στον ειλικρινή όσο και στον ψεύτη, έτσι καλλιεργείται η εμπιστοσύνη. 
Κάνει σαν παιδί κι όλοι θεωρούν παράξενο, μα και στους άλλους φέρεται σα να 'τανε παιδιά.

* * *

Με τους καλούς είμαι καλός, είμαι καλός και με τους κακούς για να τους κάνω καλύτερους.

* * *

Η αλήθεια δεν μπορεί να ειπωθεί. Κι αυτό που μπορεί να ειπωθεί δεν θα είναι αλήθεια.

από τις ΣΕΛΙΔΕΣ ΣΟΦΙΑΣ

...............................................................................

Τα πολλά χρώματα τυφλώνουν τα μάτια.

Οι πολλοί ήχοι κουφαίνουν αυτιά.

Τα πολλά μπαχαρικά σκοτώνουν τη γεύση.

Γι΄αυτό, 
ο συνετός ακολουθεί τη διαίσθηση του

κι όχι τις επιθυμίες του.

 

Το λάθος του ..χάρου

Ο Χότζας είχε πέσει στο κρεβάτι βαριά άρρωστος.

Όλοι νόμιζαν πως θα πεθάνει.

Η γυναίκα του ντύθηκε στα μαύρα κι άρχισε τα κλάματα και τα μοιρολόγια.

Οι μαθητές του που είχαν μαζευτεί γύρω από το κρεβάτι του, τον κοίταζαν με βαθιά θλίψη.

Μόνο ο Χότζας, έμενε ατάραχος και κάθε τόσο γέλαγε...

«Δάσκαλε», τον ρωτάει ένας από τους μαθητές του, «πώς γίνεται να αντιμετωπίζεις το θάνατο με τέτοια ψυχραιμία, και μάλιστα κάθε τόσο να γελάς, ενώ εμείς που δεν πρόκειται να πεθάνουμε, αγωνιούμε μήπως μας αφήσεις»;

«Πολύ απλό», απάντησε ο Χότζας.

«Καθώς σας κοιτάζω ξαπλωμένος, λέω στον εαυτό μου:  Όλοι σας έχετε τόσο βαριά θλιμμένη όψη, που είμαι σχεδόν σίγουρος ότι, όταν έρθει ο Άγγελος του Θανάτου, θα νομίσει ότι κάποιος από εσάς είναι που τον περιμένει και θα τον πάρει κατά λάθος, και θα μ' αφήσει εμένα να ζήσω κι άλλο. Γι' αυτό κάθε με πιάνουν τα γέλια...»

Η πρόκληση των εφτά Α

Όπως ο Ηρακλής, ο ήρωας της μυθολογίας μας, έτσι και ο άνθρωπος που αναζητά, θα πρέπει να ξεπεράσει εφτά εμπόδια, αν θέλει να βαδίσει προς τη σωστή κατεύθυνση.

Έχει εφτά δοκιμασίες να περάσει, εφτά μαθήματα να μάθει, εφτά προκλήσεις, ώσπου να φτάσει στην αλήθεια.

Για να μην ξεχάσω, ορίζω κάθε έναν απ΄αυτούς τους “άθλους” με το γράμμα Α.

1. Η πρόκληση του ΑΜΕΣΟΥ.

2. Η πρόκληση της ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ.

3. Η πρόκληση της ΑΠΟΔΟΧΗΣ.

4. Η πρόκληση της ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ.

5. Η πρόκληση της ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ.

6.Η πρόκληση της ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΙΣ.
7. Η πρόκληση της ΑΓΑΠΗΣ.

Η πρόκληση του ΑΜΕΣΟΥ.

Όταν είσαι άνθρωπος που αναζητά, μαθαίνεις να έρχεσαι σε επαφή με την αληθινή ζωή και δεν ζεις αφηρημένος, αδιάφορος ή οκνηρός.

Το παρελθόν και το μέλλον αποτελούν δύο φανταστικούς κόσμους προς τους οποίους μπορούμε πάντοτε να δραπετεύουμε. Είναι εκεί, διαθέσιμοι, κρυμμένοι μέσα στις αναμνήσεις και τα όνειρα.

Ο άθλος έγκειται στο να τους διατηρήσουμε και να τους τιμήσουμε, χωρίς να τρέξουμε να χωθούμε στην αγκαλιά τους, καθώς δεν είναι κόσμοι άνετοι, αλλά προβλέψιμοι και μακρινοί. 

• Να ζει στο παρόν, αυτή είναι η πρώτη δοκιμασία που πρέπει να περάσει ο άνθρωπος που αναζητά.
• Να ζει με αφοσίωση, έντονα, αληθινά.

• Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι ή μη χορέψεις καθόλου. 
• Κι αν αγαπάς, αγάπα εντελώς ή μην αγαπάς καθόλου. 
• Αν αποφασίσεις να μείνεις εδώ, μείνε εδώ. 
• Αν φύγεις, όμως, φύγε μια και καλή. 

Μη μένεις στη μέση, μην προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να σε θυμούνται, όταν εσύ δεν είσαι εκεί.

Ο άνθρωπος της αναζήτησης, ό,τι κάνει το κάνει με ένταση και όσο καλύτερα μπορεί.

Ό,τι απορρίπτει, όμως - για οποιονδήποτε λόγο: πίεση, αγωνία ή άγχος - , το εγκαταλείπει χωρίς να προσπαθήσει να επωφεληθεί. 

Δεν τον ενδιαφέρει πια αυτό που αφήνει πίσω του, δεν το ξαναχρησιμοποιεί ούτε το υπολογίζει, διαφορετικά θα ήταν σαν να του άνοιγε το δρόμο της επιστροφής.

Όταν θα έχει ολοκληρωθεί ο άθλος, δεν θα λέει:
Ναι, αλλά κάποτε… 
Είναι επειδή χτες…
Ποτέ δεν κατάφερε να …

Και θα πρέπει να ξεχάσει τις φράσεις:

Θα το κάνω αύριο, 

Θ’ αγαπήσω αύριο, 

Αύριο θα κόψω το κάπνισμα, 

Αύριο αρχίζω δίαιτα.

Όποιος θέλει να κάνει κάτι ….απλώς αναρωτιέται: 

Γιατί αύριο; Γιατί όχι τώρα; Γιατί το αναβάλλω;

Οι αναβολές, τις περισσότερες φορές, είναι ένα κόλπο του μυαλού μας, για να φορτώσουμε στο χρόνο όσα δεν αποφασίζουμε να αντιμετωπίσουμε.

“Κάποιοι είναι πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε, εκτός απ΄το να ζουν εδώ και τώρα”, Τζον Λένον.

Όταν θα έχει πια τελειώσει η δοκιμασία, η ζωή θα έχει ρίξει άγκυρα γερά στο εδώ και τώρα, θα έχει μεταλλαχθεί σε φυσική γνώση και θα έχει αρχίσει να παίρνει νέες διαστάσεις.

Τότε, ο άνθρωπος που αναζητά θα ανακαλύψει ότι, δεν είναι περιορισμένος να κάνει μόνο όσα έμαθε, ή όσα του είπαν πως πρέπει να κάνει, και θα πάψει ν΄αναζητά δικαιολογίες στο παρελθόν του, στα βάσανά του, στους πόνους και στις απώλειές του.

Θα ξέρει ότι δεν είναι υποχρεωμένος να φτάσει πουθενά, ούτε να πετύχει αυτός, όσα άλλοι θα ήθελαν να πετύχουν, για το δικό τους μέλλον.

Σ΄αυτή τη φάση, ο άνθρωπος που αναζητά μαθαίνει αυτό που ονομάζεται: “ύψιστη ανακάλυψη της υγείας”.

Μπορεί να μπει και να βγει απ΄οτιδήποτε:

...από κάθε κατάσταση, από κάθε ιδέα, σε κάθε στιγμή, αν αυτή είναι η απόφασή του.

Κι έτσι, ξέροντας πια πόσο πονάει η ανάμνηση, βεβαιώνεται ότι ο πόνος δεν εμποδίζει την πορεία, και καταλαβαίνει για πρώτη φορά ότι:

ΕΙΜΑΣΤΕ τρωτοί, αλλά όχι κι εύθραυστοι.

Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η μεγάλη μας δύναμη!!!

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ 

"Από την Άγνοια στη Σοφία"

Φιλία - Επιλεγμένα Γνωμικά

Το να περπατάς με ένα φίλο στο σκοτάδι 

είναι καλύτερο από το να περπατάς μόνος

 στο φως. 

~Hellen Keller

Αν δεν μπορείς να έχεις έναν πιστό φίλο, 
να είσαι ο ίδιος φίλος του εαυτού σου.

~Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ.

Μην κάνεις φίλους αυτούς που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα,
αλλά αυτούς που θα σε αναγκάσουν
 να ανεβάσεις το επίπεδό σου.

~Thomas Watson, 1874-1956

Ένα μοναδικό τριαντάφυλλο μπορεί να είναι ο κήπος μου… ένας μοναδικός φίλος, ο κόσμος μου.

~Leo Buscaglia, 1924-1998

Για να βρεις ένα φίλο πρέπει να κλείσεις το ένα μάτι.

Για να τον κρατήσεις, πρέπει να τα κλείσεις και τα δύο.

~Norman Douglas, 1868-1952